سردارسلیمانی در جبهه مقاومت یک تحول بزرگ به وجود آورد
تاریخ انتشار: ۱۹ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۴۷۸۹۴۷
به نظر شما تاثیر نقش سردار سلیمانی به عنوان فرمانده ارشد جبهه مقاومت چگونه بود است؟
من فکر می‌کنم سردارسلیمانی درجبهه مقاومت یک اتفاق نو و جدیدی را رقم زد و جبهه‌ی مقاومت را به یک جبهه‌ی واقعی تبدیل کرد. اولین نکته‌ای که به نظر می‌رسد در جبهه‌ی مقاومت یک تحول بزرگ بعد از سردارسلیمانی به وجود آمد این بود که گروه‌های کوچک مقاومت به هم وصل و به یک جبهه‌ی پهناور و بزرگ که بخش قابل توجهی از جغرافیای جهان اسلام به خودش اختصاص داد تبدیل شدند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
نکته دیگه که می توان تاثیر شهید سلیمانی درجبهه مقاومت راخیلی جدی گرفت، همین اتفاقی است که ما الان شاهد آن هستیم. در حال حاضر فرماندهی واحدی به عنوان یه اتاق فرماندهی که بتواند یمن، لبنان و غزه را با هم هماهنگ کند و اینکه هر کدام چه ماموریتی انجام بدهند واقعا وجود ندارد، ولی اینقدر این همدلی، آمادگی و تحیر در جبهه‌ی مقاومت شهیدسلیمانی به وجود آورد که خود به خود دارد این فرماندهی واحد مثل اتاق واحد کار خودش را انجام می‌دهد. یعنی حماس در غزه ماموریت خودش در مبارزه با رژیم صهیونیستی انجام می‌دهد، حزب الله لبنان دقیق دارد ماموریت خودش را انجام می‌دهد و یمن و جبهه مقاومت عراق هم ماموریت خودشان را انجام می دهند. اکنون در چهار نقطه با اسرائیل درگیری است که در سه نقطه درگیری مستقیم و در نقطه ای دیگر غیر مستقیم است و این بدون این است که فرماندهی واحدی در اتاق عملیات وجود داشته باشد.
به نظر من در جبهه‌ی مقاومت جهان اسلام شیعه و سنی در صحنه عمل به هم پیوند داده شده اند، اکنون غزه درگیرجنگ است اما لبنان شهید می‌دهد، و عراق و یمن نیز درگیر مبارزه با اسرائیل هستندو این یعنی خون شهید لبنانی در کنار خون شهید فلسطینی با کمال افتخار در دفاع از غزه ریخته می شود.
ایجاداین وحدت در جبهه مقاومت چه پیامدهایی در منطقه دارد؟
این کار یک تحولی بزرگ است که در جبهه مقاومت به وجود آمده است. ما قبلا به این کار به عنوان یک آرمان نگاه می‌کردیم، اما اکنون تبدیل به عمل شده است. لذا کشورهای اسلامی از این فرصت و وحدت واقعی که در بین آنها به وجود آمده استفاده کنند. به خصوص آنهایی که در جبهه مقاومت برای از بین بردن رژیم غاصب و جعلی اسرائیل تلاش می کنند، زیرا هرچه رژیم فاسد صهیونیستی بیشتر وارد این جنگ شود و جبهه را به جلوتر ببرد، درواقع دارد به نابودی خودش نزدیک می شود، چون جبهه مقاومت بیشتر باهاش درگیرمی‌شود. این درگیری بیشتر جبهه مقاومت باعث می شود که رژیم غاصب اسرائیل ضعیف‌تر شود، جوری که هیچ دولتی دیگر نتواند درآنجا حکمرانی کند. یعنی بعد از پایان جنگ هم که حتما به نفع حماس تمام خواهد شد، تازه مشکلات رژیم جعلی اسرائیل از آن وقت شروع می شود. اکنون جبهه‌ی مقاومت نقشه راهی را که فرماندهان ارشد خود به خصوص شهید سلیمانی ترسیم کرده ادامه می دهد .
آمریکا و اسرائیل در محاسبات خود برای ترور سردار سلیمانی دچار اشتباه شدند.آیا این اشتباه به نابودی آنها منجر نمی شود؟
به نظر من آمریکا واسرائیل اشتباهات متعددی داشته اند. اولین اشتباه آنها این بود که شهید سلیمانی را ترور کردند. آنها فکر می کردند با ترور شهید سلیمانی مسیر و راهی که دنبالش بود تمام می شود، اما نه تنها تمام نشد، بلکه پررنگ‌تر شد. لذا جمله معروف شهید بودن سلیمانی از خود سلیمانی تاثیر بیشتری دارد درست است.
اشتباه دوم آنها هم این است که آنقدر شهید سلیمانی به جبهه مقاومت عمق بخشیده است که در هر جغرافیایی وجود دارد و لذا شما می بینید حماس عملیاتی را علیه اسرائیل طراحی می کند که این عملیات در طول تاریخ جنگ های بشر بی‌نظیر است؛ واین در یک جغرافیا و سرزمینی اتفاق می افتد که کاملا تحت رصد اسرائیل است و لحظه به لحظه با پهبادها و با بالگرد ها دارند خاک آنجا را رصد میکنند. در جغرافیایی که در سیطره‌ی و محاصره اسرائیل است، یک عملیاتی با این حجم طراحی می‌شود که در تاریخ نمونه ندارد و به ما می فهماند جبهه مقاومت در عراق، لبنان، فلسطین، یمن و در هر جای دیگر آنقدر ظرفیت دارد که ظرفیت اش اگر به میدان بیاورد نه اسرائیل، بلکه اگر همه حامیان آن هم جمع شوند نمی توانند کاری کنند.
کما اینکه اسراییل مورد حمایت خیلی از کشورها هست، ولی حماس که یک گروه مجاهد است نه یک ارتش منظم، توانسته ارتش اسرائیل را زمینگیر کند و الان سه ماه است که در جنگ پیشروی ندارند و تنها دستاورد آنها در این جنگ این بوده که بیش از بیست و یک هزار آدم را شهید و شصت هزار نفر را زخمی کردند. آنهم با بمباران هوایی روی منطقه ای که ساکنانش هیچ سلاحی برای مقابله ندارند. اسرائیل در مقابل یکسری از مردم بی سلاح از بالا بمب می ریزد، این دستاورد نظامی نامیده نمی شود، اینکار آدم کشی است و غیر از این هیچ اتفاقی برای اسرائیل نیافتاده است. توی این جنگ اسرائیل هم تلفات داده، هم سلاح ازدست داده و از لحاظ اقتصادی آسیب دیده است. همچنین تمامی مشکلات برای اسرائیل بعد از جنگ خودشان را نشان می دهند.
اسرائیل دربحبوحه جنگ با حماس، اقدام به ترور شهید سیدرضی موسوی می کند، به نظر شما هدف اصلی اسرائیل از این اقدام چه بوده است؟
به نظر من اسرائیل می خواهد ذهن مردم جهان از غزه به جای دیگر منحرف کند. چون الان اسرائیل درباره غزه به شدت تحت فشار افکار عمومی دنیا است. تدبیر مسولین باتدبیر نظام و کشور ما با این موضوع خوب برخورد کرد و حتما به موقع جبران خواهد کرد و این ضربه‌ای که اسرائیل با ترور شهید سیدرضی زده را چند برابر آن را خواهد خورد و امیدواریم هر چه زودتر شاهد پیروزی نهایی حماس در جبهه جنگ باشیم.
به عنوان امام جمعه کرمان با گذشت 4 سال از شهادت سردار سلیمانی آیا در شهر کرمان به عنوان پایتخت مقاومت زیرساخت های لازم برای پذیرایی ازخیل عظیم زائرین حاج قاسم فراهم شده است؟
بایدگفت شهرکرمان از قبل هیچ آمادگی برای دفن پیکر شهید سلیمانی نداشت ، زیرا غیر از خانواده شهید سلیمانی هیچکس از وصیت ایشان مبنی بر دفن در گلزار شهدای کرمان خبر نداشت و کسی فکر نمی کرد که این همه مزار ایشان زائر داشته باشد. اما اکنون متناسب با ظرفیت‌های کرمان ایجاد زیرساخت های مورد نیاز حرکتی رو به رشد داشته است، اما آن چیزی که در سالگرد شهادت حاج قاسم مردم استقبال میکنند و از سراسر کشور و حتی کشورهای خارجی می آیند با امکانات وزیرساختی که الان در کرمان وجود دارد همخوانی ندارد. لذا امیدواریم هر چه زودتر ما به نقطه ای برسیم که بتوانیم بیشتر به زائران حاج قاسم هم سرویس بدیم هم کرمان را بهتر بتوانیم معرفی کنیم.
منبع: جام جم آنلاین
کلیدواژه: امام جمعه کرمان جبهه ی مقاومت شهید سلیمانی جبهه مقاومت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۴۷۸۹۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
فرمانده‌ای که پسرخاله صدام را اسیر کرده بود
در عملیات والفجر ۳ با تصرف ارتفاعات کله‌قندی موفق به اسارت گرفتن سرهنگ جاسم‌یعقوب پسرخاله صدام شده بود. برای همین از او کینه داشتند و ما نمی‌خواستیم پیکر شهید به دست دشمن بیفتد. اما وقتی بچه‌ها می‌روند اثری از جنازه در نیزارها پیدا نمی‌کنند.
به گزارش ایسنا، متن پیش رو گفتگوی روزنامه جوان با فرزند سردار شهید عبدالحسین برونسی به مناسبت سالگرد بازگشت پیکرش است که در ادامه می‌توانید بخوانید: ابوالفضل برونسی فرزند سردارشهید عبدالحسین برونسی می‌گوید که از نوجوانی همراه پدرش در جبهه‌های دفاع‌مقدس بود و در بسیاری از وقایع او را همراهی کرده است. فرزند شهید می‌گوید: «پدرم راضی نبود پیکرش برگردد. دوست داشت مفقودالاثر باشد. ۲۷ سال هم پیکرش مفقود بود. او به دلیل ارادتی که به خانم حضرت زهرا (س) داشت، می‌خواست پیکرش مفقود باشد. اما خواست خدا بود که تفحص و شناسایی شود.» پیکر شهیدبرونسی در ۱۷ اردیبهشت سال ۱۳۹۰ مقارن با شهادت حضرت زهرای اطهر (س) به وطن برگشت. شهید برونسی از زمان شهادتش در شرق دجله به همراه ۱۲شهید دیگر سال‌ها آنجا بودند تا اینکه تفحص شدند. هنگام کشف پیکر این شهید، لباس پاسداری، بخشی از صفحات قرآن و بادگیرش اجزایی بودند که توسط آنها شناسایی شد و سپس بقایای پیکرشهید در قبر خالی خودش در بهشت رضا (ع) آرام گرفت. به مناسبت سیزدهمین سالگرد بازگشت پیکرشهید برونسی با فرزند ارشدش ابوالفضل برونسی همکلام شدیم که متن ذیل حاصل این همکلامی است.
گویا شما یک خانواده پرجمعیتی داشتید. شهیدبرونسی با داشتن آن همه فرزند چطور می‌توانست در جبهه حضور داشته باشد؟
پدرم متولد ۱۳۲۱ در یکی از روستاهای تربت حیدریه به نام «گلبوی‌کدکن» بود و هشت بچه قد و نیم قد یعنی سه‌دختر و پنچ پسر داشت. ولی چه زمان قبل انقلاب و بعد از انقلاب این توفیق را داشت که در فعالیت‌های انقلابی شرکت کند. با شروع جنگ هم که بارها به جبهه رفت. ما بیشتر عید نوروزها پدرمان را نمی‌دیدیم. همیشه به مدت‌های طولانی در جبهه می‌ماند. خودم فرزند اول خانواده و متولد بهمن ۱۳۴۸ هستم. من آن زمان شهادت پدرم ۱۵ ساله بودم و خواهر کوچکم (زینب) سه‌ماهه بود که به ما اطلاع دادند پدرمان در عملیات بدر ۱۳۶۳ به درجه شهادت نائل آمده است.
عکسی از شما و پدرتان موجود است که با هم در جبهه بودید. چه خاطراتی از ایشان در جبهه دارید؟
خاطرات که زیاد است. قبل از شهادت پدرم به مدت سه‌ماه با ایشان در جبهه بودم. حاج‌آقا خودش در منطقه بود و موقعی که مدارس درسی تعطیل شده بود، یکی از رزمندگان را دنبالم فرستاد. من همراه ایشان بدون کارت و مدارک وارد جبهه شدم. آنموقع کم سن و سال بودم و لباس خاکی اندازه من پیدا نمی‌شد، مجبور بودم همان سایز موجودی که هست را بپوشم. هرکجا پدرم می‌رفت من هم دنبالش می‌رفتم و اصلاً خبر نداشتم که پدرم فرمانده تیپ ۱۸ جواد الائمه (ع) را برعهده دارد. با آنکه پدرم از لحاظ سواد تا سوم دبستان بیشتر درس نخوانده بود، ولی سواد علمی بالایی داشت و به قرآن و نهج البلاغه اشراف داشت و سخنرانی‌های قهاری برای رزمندگان داشت. تمام فیلم و صدای شهید بعد از گذشت ۴۰ سال از شهادت ایشان موجود است. از صدای سخنرانی‌های پدرم نوارهای کاست بسیاری به یادگار مانده است. ایشان سه نوارکاست فقط وصیتنامه با صدای خود باقی گذاشته است. شهید در بخشی از نوارهایش اینطور وصیت کرده است: «فرزندانم، خوب به قرآن گوش کنید و این کتاب آسمانی را سرمشق زندگی‌تان قرار بدهید. باید از قرآن استمداد کنید و باید از قرآن مدد بگیرید و متوسل به امام زمان (عج) باشید. همیشه آیات قرآن را زمزمه کنید تا شیطان به شما رسوخ پنهانی نکند.»
چگونه شد که پیکر شهید ۲۷ سال در گمنامی باقی ماند؟
پدر در بیشتر عملیات مانند عملیات والفجر ۳، فتح‌المبین، الی بیت‌المقدس، مسلم بن‌عقیل و عملیات‌رمضان حضور داشت که چند بار هم مجروح شده بود. نهایتاً در اواخر سال ۱۳۶۳ در عملیات بدر به شهادت رسید که ابتدا به ما گفتند اسیر شده است. ولی در اردیبهشت سال ۱۳۶۴ خبر شهادت پدر را به ما دادند. موقعی که پدر در قید حیات بودند خودشان می‌گفتند که من به این زودی‌ها شهید نمی‌شوم. در حرف‌هایش می‌گفت وقتی زینب (بچه آخر شهید) به دنیا بیاید از پا قدمی او، من شهید می‌شوم. همرزم پدرم می‌گفت خود شهید در عملیات بدر که برای رزمندگان صبحت می‌کرد گفته بود که «دیشب خواب حضرت زهرا (س) را دیدم. من فردا دیگر نیستم. این آخرین عملیات من است.» همینطور هم شد و ساعت ۱۱ صبح روز بعد پدرم کنار سنگرش با اصابت ترکش خمپاره به بدنش به شهادت رسید. یکی از همرزمان پدر به مشهد آمده بود برای ما تعریف می‌کرد: «زمانی که پدرتان به شهادت رسیده بود، من آخرین نفری بودم که از عملیات برمی‌گشتم. دیدم جنازه‌ای در کنار سنگر افتاده است. وقتی رفتم جلو دیدم شهیدبرونسی است. نصف بدن شهید بر اثر اصابت خمپاره رفته و متلاشی شده بود. جنازه را بغل کردم که به عقب بیاورم ناگهان خودم مجروح شدم و نتوانستم پیکر شهید را عقب بیاورم و در نیزارها رها کردم. رفتم به بچه‌ها اطلاع دادم که پیگیر برگرداندن پیکر او باشند، چون گفته می‌شد صدام برای سر شهیدبرونسی جایزه تعیین کرده است. زیرا ایشان در عملیات والفجر ۳ با تصرف ارتفاعات کله‌قندی موفق به اسارت گرفتن سرهنگ جاسم‌یعقوب پسرخاله صدام شده بود. برای همین از او کینه داشتند و ما نمی‌خواستیم پیکر شهید به دست دشمن بیفتد. اما وقتی بچه‌ها می‌روند اثری از جنازه در نیزارها پیدا نمی‌کنند.
و نهایتاً پیکر ایشان در سال ۱۳۹۰ تفحص می‌شود؟
بله، در سال ۹۰ دستور می‌رسد که گروه تفحص می‌توانند شهدای خندق و مجنون را شناسایی کنند. هرچه پیکر ایرانی است ببرند و جنازه‌های عراقی را که در این منطقه هست تحویل دهند. پیکر حاج‌آقا که با لباس فرم پاسداری بود به همراه چند تن دیگر از شهدای ایرانی پیدا می‌شوند. اردیبهشت سال ۱۳۹۰ سردارباقرزاده به ما طلاع دادند که اثری از پدرتان پیدا شده است. آنموقع دیگر پدر و مادر شهید به رحمت خدا رفته بودند و با گرفتن آزمایش دی‌ان‌ای از فرزندان شهید این قضیه را ثابت کردند. ولی من وسایلی که پدر همراهش داشت خوب می‌شناختم. وقتی که اجزایی مانند صفحات قرآن و جانماز شهید را پیدا کردند و لباس او را دیدم، گفتم «پدر» است. بعد از تشییع پدرم، پیکرش را در همان مزاری دفن کردیم که اردیبهشت سال ۱۳۶۴ به صورت نمادین سنگی برایش گذاشته بودیم. پدرم به حضرت زهرا (س) خیلی ارادت داشت. برای همین پیکرش مقارن با شهادت حضرت‌زهرا (س) در ۱۷اردیبهشت سال ۱۳۹۰ به وطن برگشت و با استقبال مردم تشییع شد.
از دینداری شهید برونسی بسیار روایت شده است به عنوان فرزند ارشد شهید چه مطالبی در این خصوص دارید؟
صبحت زیاد است. مثلاً مادربزرگم برای‌مان از پدر تعریف می‌کرد که یک روز پدرتان از دبستان آمد و گفت من دیگر مدرسه نمی‌روم. پدربزرگ‌مان گفته بود شما که مدرسه را دوست داشتید چه شده که نمی‌خواهی مدرسه بروی. شهید بغض می‌کند و به پدربزرگ می‌گوید: بگذار برایت کشاورزی کنم، ولی مدرسه نروم. آنموقع‌ها دبستان فقط یک معلم داشت و می‌دانستیم آدم درستی نیست ولی کاری از دست‌مان برنمی آمد. بعداً فهمیدیم عبدالحسین او را با یک دختر پشت دیوار مدرسه دیده و برای همین شهید می‌گفت مدرسه نجس است. من دیگر نمی‌روم. به این علت تصمیم گرفت به مکتب قرآنی برود و به آموزش قرآن و نهج البلاغه بپردازد.
زمانی که پدر در جبهه بودند چطور مادرتان می‌توانست خانواده را با چندین فرزند اداره کند؟
واقعاً برای مادرمان خیلی سخت بود با هشت بچه و بدون پدر، ما را مدیریت کند. چون قبل از انقلاب هم پدرم فعالیت‌های سیاسی بسیاری داشت و در راهپیمایی‌ها و در پخش اعلامیه‌های سخنرانی امام (ره) خیلی فعال بود. همین فعالیت‌های سیاسی باعث شد که سال ۵۷ او را دستگیر و زندانی کنند. من آن روز همراه پدرم بودم و صحنه دستگیری ایشان را توسط ساواک با چشم خودم دیدم. ناگهان قدرت تکلم و سخن گفتن را از دست دادم. این مسئله تا بزرگ شدنم من را آزار می‌داد تا اینکه شفای خودم را در حرم امام رضا (ع) گرفتم. زمان رژیم شاه، حکم اعدام پدرم صادر شد. ولی با پیروزی انقلاب اسلامی ایشان آزاد شد. پدر بعد از انقلاب از شغل بنایی دست کشید و با ورود به سپاه راهی جبهه شد. مادرم تعریف می‌کرد در خلال سال‌های جنگ یکی از برادرهایم از روی پله افتاد و دستش شکست. بچه خیلی بی‌تابی می‌کرد و پدرم که آنموقع به مرخصی آمده بود، برادرم را بغل می‌کند و از خانه بیرون می‌آید تا یک تاکسی بگیرد و برادرم را به بیمارستان برساند. مادرم هم پشت سر پدرم چادر به سرش می‌اندازد و می‌گوید از کار پدرت تعجب کردم در صورتی که آن لحظه ماشین سپاه جلوی خانه پارک بود، اما پدرت سوار نشد تا از اموال دولتی برای کار شخصی استفاده نکند.
از همرزمان پدر چه خاطره‌ای برای نقل دارید؟
یکی از همرزمان پدر تعریف می‌کردند: «مرحوم آیت‌الله میرزا جوادآقا تهرانی جبهه زیاد می‌رفتند. شبی که برای سخنرانی به تیپ امام‌جواد (ع) آمده بودند؛ موقع نماز که شد، قبول نمی‌کردند امام جماعت باشند، رزمندگان خیلی اصرار کردند که دل‌مان می‌خواهد یک نماز به امامت شما بخوانیم. اما مرحوم آیت‌الله قبول نمی‌کردند. شهید برونسی عرض کرد: حاج آقا جلو بایستید. ایشان فرموند: اگر شما دستور دهید، می‌روم. شهید برونسی گفت: من کوچک‌تر از آنم که دستور بدهم، از شما خواهش می‌کنم. فرمودند: نه خواهش شما را نمی‌پذیرم. بچه‌های رزمنده به برونسی گفتند بگو دستور می‌دهم تا ما به آرزوی‌مان برسیم. شهید برونسی به ناچار و با خنده گفت: حاج آقا دستور می‌دهم شما بایستید جلو. میرزا جواد آقا فرمودند: چشم فرمانده عزیزم! نماز با سوز وحال عجیبی همراه با اشک خوانده شد. بعد از نماز با چشمان اشک‌آلود خطاب به شهید برونسی فرمودند: مرا فراموش نکنی! جواد را فراموش نکنی! شهید برونسی ایشان را در آغوش گرفت و گفت: «حاج آقا شما کجا و ما کجا؟ شما باید به فکر ما باشید و ما را فراموش نکنید» میرزا متواضعانه فرمودند: «تعارفات را کنار بگذارید، فقط من این خواهش را دارم که جواد را یادتان نرود. حتماً مرا شفاعت کنید.»
انتهای پیام
جاده کندوان یک طرفه شد